Zus is dood
het was haar keuze
haar helder hoofd
kon langer niet verhelen
het lijden van het leven
in een lijf dat niet meer kon
geen keuze meer tussen
het willen en het kunnen
het verval en pijnlijk opstaan
naar een dag die niets
meer bracht dan vergeelde
herhaalde herinneringen.

Afscheid met taart
en thee en foto´s
voor later als heldere
ogen niet meer stralen
haar kleine hoofd ligt
in mijn handen zo broos
en warm als pasgeboren
lichtkrans speelt door zilver
verrast oogt zij omhoog
wil ik haar pijn verdrijven
die blik van haar bewaren.

Oktober 2013,
Christian