Veel te laat.

Als ik toevallig weer daar ben
waar toen de zon zo heftig scheen
zie ik jouw stenen stoep omhoog
wil ik nog eens de treden tellen
en je bereiken drie keer bellen
ja ik ben het eindelijk ja ja
hier weergekeerd al weet ik niet waarom
waarom zou jij opnieuw mij open doen
met ogen groot en blauwer dan
de wolkenloze hemel waarnaar ik
op zal stijgen zovele jaren later
dan wij samen hoopten nog gelovend
in een hemel die aanraakbaar leek
voorbij de koude stenen treden
omhoog gewoon omhoog ja ik ben
het eindelijk maar sorry hoor
ik weet het is te laat al die jaren
hoe was je leven lieve schat ach
misschien dacht ik niet na omdat
de zon zo heftig scheen en er
die dag geen schaduw was en zelfs
de tranen in je ogen voor mij
onzichtbaar bleven achter je
glimlach die het weten in zich had
ja als ik toevallig daar weer ben
wring jij je binnen in mijn hoofd
maar veel te laat ben ik om
drie keer te bellen aan een deur
die nimmer meer zal open gaan.

Christian 2016