Veel te laat.

Als ik toevallig weer daar ben
waar toen de zon zo heftig scheen
zie ik jouw stenen stoep omhoog
wil ik nog eens de treden tellen
en je bereiken drie keer bellen
ja ik ben het eindelijk ja ja
hier weergekeerd al weet ik niet waarom
waarom zou jij opnieuw mij open doen
met ogen groot en blauwer dan
de wolkenloze hemel waarnaar ik
op zal stijgen zovele jaren later
dan wij samen hoopten nog gelovend
in een hemel die aanraakbaar leek
voorbij de koude stenen treden
omhoog gewoon omhoog ja ik ben
het eindelijk maar sorry hoor
ik weet het is te laat al die jaren
hoe was je leven lieve schat ach
misschien dacht ik niet na omdat
de zon zo heftig scheen en er
die dag geen schaduw was en zelfs
de tranen in je ogen voor mij
onzichtbaar bleven achter je
glimlach die het weten in zich had
ja als ik toevallig daar weer ben
wring jij je binnen in mijn hoofd
maar veel te laat ben ik om
drie keer te bellen aan een deur
die nimmer meer zal open gaan.

Christian 2016

Ik hou van dat meisje
boos op de muis
die niet gehoorzaamt
ja ik hou van haar
zoals zij daar zit
samengebald in strijd
met haar computer
ik hou van dat meisje
zoals zij stampend
de trap af loopt en in
zichzelf nog moppert
over dingen die niet
gaan zoals zij moeten
maar snel verandert zij
van melodie want werk
wacht en afspraak telt
ja ik hou van haar
zoals zij leeft in haar
wereld die nooit stil
staat bij wat is geweest
zoals zij danst voorbij
vermoeidheid ogen
open voor een feest
van nieuwe kunsten
open armen voor de
liefde en het mooie
van haar zelf zijn
voor de spiegel stift zij
haar lippen rood en
kijkt uitdagend in haar
groene ogen en dan
verschijnt zij voor mij
zelfbewust uitdagend
en dan hou ik van
dat fonkelende meisje
zoals zij haar tong
uitsteekt om mij te zoenen
opdat haar rood gekleurde
lippen mij niet raken
terwijl zij met haar
ziel mijn hart raakt.