Zus is dood
het was haar keuze
haar helder hoofd
kon langer niet verhelen
het lijden van het leven
in een lijf dat niet meer kon
geen keuze meer tussen
het willen en het kunnen
het verval en pijnlijk opstaan
naar een dag die niets
meer bracht dan vergeelde
herhaalde herinneringen.

Afscheid met taart
en thee en foto´s
voor later als heldere
ogen niet meer stralen
haar kleine hoofd ligt
in mijn handen zo broos
en warm als pasgeboren
lichtkrans speelt door zilver
verrast oogt zij omhoog
wil ik haar pijn verdrijven
die blik van haar bewaren.

Oktober 2013,
Christian

Op een feestelijke dag
vergeet je wat je denkt
en loopt met dromen
door een land van nooit geweest
vermoeidheid ken je niet
in verre verten wenkt
geluk dat voor het grijpen ligt
als je maar even doorzet
dan komt het wel in orde
in orde.

Weet je wat het is
om oud te worden
weet je hoe het voelt
om pijn te hebben
weet je dat je dood
gaat op een dag en dan
misschien gelukkig bent
omdat je vrij bent en
ongebonden opstijgt naar
het licht dat is beloofd
al zoveel duizend jaar
dat het wel waar moet zijn
of niet soms?